Verbazingwekkende wonderen
Verbazingwekkende wonderen - Bovennatuurlijke tussenkomst in een natuurlijke wereld
Verbazingwekkende wonderen zijn gebeurtenissen die door een bovennatuurlijke handeling in de natuurlijke wereld tot stand worden gebracht. Door de Bijbel heen worden wonderen door God gebruikt om Zijn Goddelijke macht en gezag over mens en natuur op een visuele manier uit te drukken. Nu en dan geeft God ook aan Zijn volgelingen de macht om wonderen te gebruiken, als bevestiging van hun positie als leraren en schrijvers in Zijn naam. In de Evangelieboeken van het Nieuwe Testament gebruikte Jezus wonderen om de profetie van het Oude Testament te vervullen en Zijn Godheid te bevestigen.
Verbazingwekkende wonderen - Een opschorting van de natuurwetten is niet onredelijk
Verbazingwekkende wonderen worden in het Nieuwe Testament van de Bijbel door vier Griekse woorden aangeduid: Semeion (een "teken"), Erga ("werken"), Dunameis ("machtige werken") en Terata ("wonderen"). Omdat wonderen buiten het domein van de materialistische en mathematische verklaringen vallen, kan de mens hier niet de eer voor opstrijken. Daarom zijn wonderen, per definitie, een verkondiging van de aanwezigheid, het gezag, de macht en de heerlijkheid van een bovennatuurlijke God.
Het opheffen of opschorten van de natuurwetten, zoals dit in Bijbelse wonderen gebeurde, is feitelijk niets anders dan wat we dagelijks om ons heen waarnemen. Er bestaan krachten in de natuur die worden voorgesteld door onze natuurkundige wetten, chemische eigenschappen en mathematische formules, en er bestaan bewust uitgeoefende krachten die met de natuurlijke krachten kunnen samenwerken of ze kunnen tegenwerken. De zwaartekrachtwet die een steen op de grond houdt, wordt bijvoorbeeld niet geschonden wanneer een jongetje de zwaartekracht tegenwerkt door een grotere kracht op de steen uit te oefenen door hem op te pakken en weg te werpen. Dezelfde logica is van toepassing wanneer we Jezus op het water zien lopen of water in wijn zien veranderen. Hij oefent slechts een bewuste kracht uit, die zich buiten het domein bevindt dat wij binnen onze vier materiële dimensies kennen als de natuurwetten.
Het komt erop neer dat de wetten en formules, die de grondslag vormen voor ons complexe universum, door de mens zijn "geïnterpreteerd". De universele aanname van de mensheid is dat de wetten en formules van het universum ook door het natuurlijke universum zelf zijn geschapen en uitsluitend door het materiële universum worden beheerst. Maar wanneer we de mogelijkheid overwegen van een bovennatuurlijke dimensie, die zich buiten onze zichtbare en bekende natuurkrachten bevindt, dan begrijpen we de mogelijkheid (en uiteindelijk, de realiteit) van fenomenen als wonderen. Veel wetenschappers wijzen de Bijbelse wonderen af, omdat zij de wetenschappelijke methode (observatie en herhaalbaarheid) hierop niet kunnen toepassen. Maar een wonder zoals de opstanding van Jezus is per definitie een gebeurtenis zonder precedent. Geen enkele wetenschapper kan deze gebeurtenis in een laboratorium herhalen. Daarom kan de "wetenschap" niet het laatste woord hebben over de historische geloofwaardigheid van de Bijbelse wonderen.
Net zoals dit geldt voor andere historische gebeurtenissen, zou de geloofwaardigheid van een Bijbels wonderen beoordeeld moeten worden zoals elk ander bewijsmateriaal en alle andere ooggetuigenverklaringen worden behandeld. Dat betekent dat factoren als de betrouwbaarheid van het vastgelegde verslag en de geloofwaardigheid van de ooggetuigen van de wonderlijke gebeurtenis in overweging moeten worden genomen. Wanneer we oprecht speurwerk verrichten, dan ontdekken we dat de ooggetuigen van de wonderen van Jezus bekwaam waren, en hun getuigenissen betrouwbaar. Op de eerste plaats was een groot aantal van de getuigen nog steeds in leven toen de geschreven verslagen hierover werden gepubliceerd en verspreid. We weten nu dat er een relatief korte periode verstreek tussen de wonderen van Jezus en het schrijven van de Evangeliën. Deze tijdsperiode was niet lang genoeg om de ontwikkeling van mythen toe te staan. Veel ooggetuigen waren nog steeds in leven en hadden dus elk onjuist of legendarisch verslag over deze wonderen kunnen ontkrachten. Ten tweede waren de ooggetuigen van de wonderen slechts eenvoudige, oprechte mensen. De historische verslagen tonen aan dat de apostels en veel discipelen als geloofwaardige en betrouwbare ooggetuigen werden beschouwd. En al deze ooggetuigen gaven liever hun leven op dan hun getuigenis. Ten derde waren er ook veel vijandige getuigen van het leven en de wonderen van Jezus. De geschreven verslagen laten zien dat geen enkele van de Joodse geestelijke leiders de wonderen die zij hadden gezien ontkenden. In plaats daarvan zagen zij de wonderen van Jezus als een bedreiging en daarom richtten zij zich op het ten einde brengen van de wonderlijke openbare bediening van Jezus.
Verbazingwekkende wonderen - Beoordeel ze voor jezelf!
Verbazingwekkende wonderen kunnen niet worden weggecijferd als een wetenschappelijke aanname, wanneer we vaststellen dat het bestaan van een bovennatuurlijke Schepper mogelijk is. Wanneer we de mogelijkheid van het bestaan van God aanvaarden, dan moet elke wonderlijke gebeurtenis net als enige andere historische gebeurtenis worden beoordeeld. De wonderen van Jezus zijn misschien wel strijdig met onze ervaringen in de 21e eeuw, maar dat betekent niet dat ze strijdig waren met de ervaringen van de getuigen in de 1e eeuw. Vandaag de dag geloven we talrijke feiten en gebeurtenissen die zich buiten onze ervaringswereld bevinden, en dat geloof is volledig gebaseerd op het betrouwbare en geloofwaardige getuigenis van anderen.
Wat is uw reactie?
