De opstanding van Jezus Christus

De opstanding van Jezus Christus - Inleiding
Wat is volgens jou de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis van de mens? De belangrijkste gebeurtenis was ongetwijfeld het doffe geluid van een hartslag in een koud levenloos lichaam in een graf, zo'n tweeduizend jaar geleden. Het geluid van stromend bloed in het hart van een profeet uit Galilea is een geluid dat vanwege de vergaande implicaties ongetwijfeld tot in de oneindigheid zal weergalmen. Deze gebeurtenis was zo belangrijk omdat deze aantoonde dat de betaling voor de zonden van de mens was aanvaard.

De implicaties zijn enorm. Als Jezus nu niets meer zou zijn dan een handvol stof en beenderen, ergens buiten Jeruzalem in een staat van ontbinding, dan werd het hele Christelijke geloof met Hem begraven. Alle martelaren hadden het dan bij het verkeerde eind. Alle kerkgebouwen zijn dan monumenten voor een mythe. Alle godsdienstige handelingen zijn dan zinloos en Paaszondag is dan niets meer dan een wens dat het waar zou zijn.

De geloofwaardigheid van het Christendom hangt dus af van één eenvoudige vraag: kwam Jezus Christus drie dagen na Zijn dood en begrafenis weer tot leven? Zijn natuur, Zijn beweringen en Zijn belang voor onze tijd vallen of staan met het cruciale antwoord op deze vraag.

De opstanding van Jezus Christus - Was het graf werkelijk leeg?

De Jeruzalem factor

• Jezus werd in het openbaar in Jeruzalem geëxecuteerd en begraven, en Zijn opstanding werd in diezelfde stad verkondigd.
• Petrus verkondigde zelfs enkele weken na de kruisiging aan een menigte in de stad Jeruzalem: "Jezus is door God tot leven gewekt, daarvan getuigen wij allen."
• Zouden we het tegenwoordig echt nog over het belang van deze gebeurtenis hebben, als het lichaam van Jezus nog steeds in het graf zou liggen na die eerste Paasochtend? Zou het Christendom zelfs van de grond zijn gekomen? De Romeinse en Joodse autoriteiten hadden gemakkelijk naar Zijn graf kunnen gaan om Zijn lichaam te bekijken en het misverstand zou daarmee de wereld uit zijn geholpen. Maar we hebben geen enkele aanwijzing dat dit ooit is gebeurd.

• De eerste Joodse beschuldiging was dat de discipelen van Jezus het lichaam 's nachts hadden gestolen.
• Dit wordt onafhankelijk beschreven in het Evangelie van Matteüs, in de Toledot Yeshu (een verzameling van vroege Joodse geschriften) en in de dialoog van Justinus de Martelaar met de Jood Trypho:
  "...jullie hebben mannen gekozen en ingewijd om over de hele wereld te verkondigen dat een goddeloze en wetteloze ketterij is ontsproten uit een zekere Jezus, een bedrieger uit Galilea, die wij hebben gekruisigd, maar die door Zijn discipelen 's nachts uit het graf werd weggenomen, waar Hij werd geplaatst nadat hij van het kruis werd gehaald, en nu bedriegen jullie mensen door te beweren dat hij uit de dood is opgestaan en naar de hemel is opgestegen."
• De beschuldiging dat iemand het lichaam had gestolen was een impliciete erkenning dat het graf leeg was.
• De tegenstanders van Jezus gaven toe dat het graf leeg was. Dat is krachtig bewijs in de ogen van geschiedkundigen.

• Niet alleen werd het lege graf door vrouwen ontdekt, zij worden ook nog eens in alle vier Evangelies genoemd, terwijl mannelijke getuigen pas later worden vermeld - en slechts in twee van de vier Evangelies.
• Dit is belangrijk, omdat vrouwen in de Joodse en Romeinse culturen in de eerste eeuw laag in aanzien stonden en hun getuigenis altijd twijfelachtig werd gevonden.
• Bovendien werd het vrouwen, volgens de Joodse Talmoed en de werken van Josephus, verboden om als getuigen in een rechtbank te verschijnen.
• Als de vroege discipelen hadden gedacht dat zij de feiten wel mochten veranderen, dan zouden zij ongetwijfeld mannelijke getuigen hebben toegevoegd in de verslagen over de ontdekking van het lege graf.
• De beste verklaring voor een dergelijk beschamend detail in de Evangeliën, is dat dit de werkelijke voorstelling van de gebeurtenissen is en dat de Evangelieschrijvers zich toelegden op een eerlijke en integere beschrijving van de werkelijke gebeurtenissen, zonder zich te bekommeren om de gevolgen die dit voor hun geloofwaardigheid zou hebben.

De opstanding van Jezus Christus - Werd Jezus na Zijn dood in levende lijve gezien?

De lijst van ooggetuigen van Zijn verschijningen na Zijn dood

• De lijst van ooggetuigen van de verschijningen na de opstanding, zoals opgesomd door Paulus in 1 Korintiërs 15:5-8, garandeert dat dergelijke verschijningen daadwerkelijk plaatsvonden.
  "...en dat hij is verschenen aan Kefas en vervolgens aan de twaalf leerlingen. Daarna is hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders en zusters tegelijk, van wie er enkelen gestorven zijn, maar de meesten nu nog leven. Vervolgens is hij aan Jakobus verschenen en daarna aan alle apostelen. Pas op het laatst is hij ook aan mij verschenen...."
• Paulus schreef feitelijk een uitnodiging. Toen hij deze brief aan de Korintiërs schreef, waren er nog steeds letterlijk honderden ooggetuigen van deze gebeurtenissen in leven, die de beweringen van Paulus gemakkelijk hadden kunnen bevestigen of weerleggen, als iemand deze gebeurtenissen wilde onderzoeken.

• De vervolging en het martelaarschap dat de vroege discipelen ondergingen dienen als een bevestiging van de oprechtheid van hun geloof dat zij inderdaad de opgestane Christus hadden ontmoet en met Hem hadden gesproken.
• Vooral het martelaarschap van de Apostel Petrus is significant. Schriftgeleerden kunnen uit de geschriften van Tertullianus, Hiëronymus en Origenes vaststellen dat Petrus op eigen verzoek ondersteboven werd gekruisigd, omdat hij zichzelf niet waardig vond om op dezelfde manier als zijn Heer te sterven.
• Een dergelijke transformatie, van de man die uit zelfbehoud zijn Heer drie keer had ontkend tot de onbevreesde apostel die zijn Heer en Redder tot in de dood bleef volgen, eist een verklaring.

• De vermelding van verschijningen in de Evangelies biedt meerdere onafhankelijke getuigenissen van de historiciteit van de verschijningen na de opstanding.
• De verschijning aan Petrus wordt bijvoorbeeld onafhankelijk bevestigd in het verslag van Lucas, en de verschijning aan de Twaalf wordt onafhankelijk bevestigd door Lucas én Johannes.
• Bovendien vinden we in Matteüs, Marcus en Johannes onafhankelijke getuigen van de verschijningen in Galilea. Hetzelfde geldt voor de verschijning aan de vrouwen in Matteüs en Johannes.

De opstanding van Jezus Christus - Conclusie
We kunnen concluderen dat we twee fundamenteel verschillende soorten bewijsmateriaal ter beschikking hebben voor de opstanding, namelijk (1) het lege graf en (2) de verschijningen na de opstanding. Een alternatieve hypothese moet daarom beide fundamentele feiten kunnen verklaren. Wat is de beste verklaring voor die feiten? Denk eens na over het bewijs en neem dan voor jezelf een beslissing!

Leer meer!